Andere Donkere Bieren

Old Ales, in het verleden ook wel Stock Ales genoemd, zijn laag-vergiste bieren met een hoog gehalte aan dextrine, waardoor een volmoutige body met veel karakter ontstaat. Oude Ales uit voorbije eeuwen werden vaak overgebracht naar vaten om te rijpen, vandaar de naam. Gewoonlijk een rijke, donkere amber tot diepbruine kleur, sommige voorbeelden zijn bijna zwart. Getemde aromaten. Hoewel de mate van bitterheid sterk kan variëren, kun je fruitige, wijnachtige, intense moutaroma's en scherpe alcoholkenmerken verwachten. De vaak pittige maar zachte houding van het bier kan ook zure tonen, rozijnen en zwarte bessen bevatten. Vintage-variëteiten kunnen een laag oxidatieniveau hebben, terwijl sterkere versies soms overeenkomsten vertonen met portwijn. Brouwers kunnen ook een deel van de batch inoculeren met Brettanomyces lambicus en deze gedurende een langere periode laten rijpen om een ​​ouderwets zuur karakter te verkrijgen.

Scotch / Wee heavy

De Scotch Ale is overweldigend moutig, met een rijke en dominante zoete moutsmaak en -aroma. Een karamelkarakter maakt vaak deel uit van het profiel. Sommige voorbeelden hebben een licht gerookte turfsmaak. Deze stijl kan worden beschouwd als de Schotse versie van een Barleywine in Engelse stijl. Overmatig gerookte versies zouden als speciale voorbeelden worden beschouwd.

Ales in Schotse stijl variëren afhankelijk van sterkte en smaak, maar behouden over het algemeen een moutachtig karakter met een zekere mate van karamelachtige moutaroma's en een zacht en taai mondgevoel. Sommige voorbeelden hebben een licht gerookte turfsmaak. Hop speelt geen grote rol in deze stijl. De cijfers die vaak worden geassocieerd met merken van deze stijl (60/70/80 en andere) weerspiegelen de Schotse traditie om de kosten, in shilling, van een hogshead (groot vat) bier op te sommen. Overmatig gerookte versies zouden als speciale voorbeelden worden beschouwd. Rook of turf moet worden tegengehouden.

Winterwarmers

Deze moutige, zoete aanbiedingen zijn meestal een favoriet winterseizoen. Een grote moutaanwezigheid, zowel qua smaak als body, loopt voorop. De kleur van deze stijl varieert van bruinachtig rood tot bijna pikzwart. De hopbitterheid is over het algemeen laag en evenwichtig, maar het hopkarakter komt tot uiting in het aroma. Alcoholwarmte is niet ongewoon. Veel Engelse versies bevatten geen kruiden, hoewel sommige brouwers van gekruide seizoensbieren "Winter Warmer" op het etiket zullen plakken. Degenen die gekruid zijn, hebben de neiging om de "wassail" -traditie te volgen van het mengen van robuuste ales met een combinatie van kaneel, gember, nootmuskaat en dergelijke voordat hop de belangrijkste "specerij" in bier werd. Veel Amerikaanse variëteiten hebben een grotere aanwezigheid van hop, zowel in bitterheid als in smaak.

Wheat Wine

Als onderdeel van de categorie "strong ale", is de American-Style Wheat Wine Ale niet afgeleid van druiven, zoals de naam doet vermoeden. Gemaakt met ten minste 50 procent tarwemout, heeft dit volle bier broodachtige en zoete smaken en eindigt het met veel moutige zoetheid. Deze bieren kunnen op eikenhout gerijpt zijn en soms zijn er kleine hoeveelheden donkere mout toegevoegd.