Schuim. Het is altijd een onbewuste roeping geweest, alsof je op een zonovergoten dag in een stapelwolkenbank belandt, of instort in de schuimende krul van een brekende golf. Schuim; het is natuurlijke schoonheid die oprijst en in een moment in de tijd hier en weer verdwenen is. Ik heb mijn werkzame leven doorgebracht in schuim, bierschuim welteverstaan, bier brouwen, mengsels van mout en hop tevoorschijn toveren om te fermenteren tot een bekronend biermoment. Goed bier heeft altijd onder schuim gezeten. Schuim. Het is niet één ingrediënt dat stabiliteit geeft; het zijn er vele die met elkaar verweven zijn om een structuur van kracht te creëren die visuele opwinding uitstraalt. Als ik er even voor zit, geniet ik van dat moment. Het enige wat overblijft is de veter die het lege glas siert en het ontstaan van een mooie herinnering. Tot de volgende keer, tot ziens onder het schuim...
